
|
![]() |
|
Rodzaje burz
|
Burze mogą występować jako zwykła, pojedyncza komórka burzowa (chmura burzowa), przechodząc wszystkie etapy rozwoju i zanikając bez utworzenia kolejnej takiej komórki burzowej. Jednak w rzeczywistości pojedyncze komórki burzowe są stosunkowo rzadkie, ponieważ nawet najsłabsze burze zwykle występują jako kolejne ogniwo (kolejna komórka burzowa), powstała dzięki prądom wstępującym w zespole komórek burzowych (ang. multicell storms). Pojedyncze komórki burzowe wywołują gwałtowne zdarzenia pogodowe, takie jak: opady gradu, silne opady deszczu, czy sporadycznie tornada o niewielkiej sile. Zdarzenia te jednak nie zawsze towarzyszą każdej burzy, powstają dość przypadkowo, przy czym warto zauważyć, że jeszcze nie znamy wielu aspektów dotyczących tych zjawisk. |
![]() |
|
Burze wielokomórkowe (ang. Multicell Storms)
|
|
![]() |
W przeciwieństwie do pojedynczej komórki burzowej, burze takie mogą trwać przez kilka godzin, wywołując: obfite opady gradu, wiatry o niszczycielskiej sile, nagłe powodzie i pojedyncze tornada. |
Linie szkwałów (ang. Squall Lines) |
Klasyczna linia szkwału rozwija się przed frontem chłodnym, równolegle do jego czoła. Burze takie rozwijają się przede wszystkim tam, gdzie występuje znaczna niestabilność atmosfery, będąca skutkiem równoczesnego występowania m.in. dużej wilgotności powietrza, wysokiej temperatury i prądów wstępujących. Tak powstałe komórki burzowe będą dalej się rozwijać i inicjować powstawanie kolejnych burz. |
![]() |
|
Linia szkwału utrzymuje się dzięki wytwarzaniu własnego systemu prądów wznoszących i opadających. Tak długo, jak przed linią szkwału będzie występować duża chwiejność atmosfery, linia szkwału będzie się stale rozwijać. Często wzdłuż czołowej krawędzi linii szkwału można zaobserwować gęsty wał chmur, rozciągający się poziomo na dużej przestrzeni zwany arcus. Wał ten czasami poprzedza strefę, w której występują prądy zstępujące, wywołujące porywiste wiatry, czasami o niszczycielskiej sile. |
![]() |
|
Głównym zagrożeniem związanym z tym typem burz są silne prądy zstępujące, chociaż zdarzają się także opady gradu wielkości piłek do golfa oraz porywiste wiatry. Czasami mogą również wystąpić opady powodujące powodzie. Dzieje się tak w sytuacji, gdy linia szkwałów, z towarzyszącymi jej burzami, zmniejsza szybkość z jaką się przemieszcza albo się zatrzyma.
Superkomórki burzowe są szczególnym rodzajem pojedynczej komórki burzowej, która może utrzymywać się przez wiele godzin. Są one odpowiedzialne za występowanie prawie wszystkich silnych tornad w Stanach Zjednoczonych oraz za większość opadów gradu o dużych ziarnach lodowych, np. rozmiarów piłeczki do golfa. Superkomórki burzowe mogą również wywoływać porywiste wiatry i nagłe powodzie.
|
|
![]() |
|
Superkomórki burzowe charakteryzują się silnymi rotacyjnymi prądami wstępującymi (ruch ten jest zwykle zgodny z kierunkiem ruchu powietrza w niżach), które wynikają z rozwoju burzy w warunkach charakteryzujących się silnymi pionowymi uskokami wiatru. Uskoki wiatru występują wtedy gdy wiatr zmienia kierunek i prędkość wraz ze wzrostem wysokości. |
![]() |
Przeciętnie taka chmura burzowa osiąga rozmiary od 20 do 50 km i sięga do tropopauzy, a czas jej trwania dochodzi do 4 godzin. Charakterystyczne jest również występowanie tylko dwóch prądów powietrza (wstępującego i zstępującego), które ulegają silnemu skręceniu wewnątrz chmury. |
Mezoskalowe Kompleksy Konwekcyjne (ang. Mesoscale Convective Complex, MCC) |
![]() |
|
O tej stronie:Autor: Sándor Szalai - Hungarian Meteorological Service, Budapeszt, Węgry |
Dodatkowe informacje:http://www.srh.weather.gov |