Człowiek i klimat

Dowiedz się więcej!

Konwencja Klimatyczna (UNFCCC)

Ramowa Konwencja ONZ w sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC),  zwana także  "Konwencją Klimatyczną" została podpisana na Międzynarodowej Konferencji ONZ Dotyczącej Środowiska i Rozwoju (UNCED), w Rio de Janeiro w 1992 roku. Konferencja, znana także jako Konferencja w Rio, zgromadziła przywódców państw całego świata w celu podpisania tego porozumienia.
 

Celem UNFCCC jest ustabilizowanie ilości gazów cieplarnianych w atmosferze na poziomie, który nie wywoła istotnych zmian w klimacie. Celem jest też ustabilizowanie emisji gazów w takim okresie, by ekosystemy w sposób naturalny mogły się przystosować do zmian klimatu. Kroki podejmowane by to osiągnąć nie mogą zagrażać produkcji żywności, nie mogą też być sprzeczne ze zrównoważonym rozwojem. Obecnie praktycznie wszyscy członkowie Narodów Zjednoczonych podpisali i ratyfikowali UNFCCC.

UNFCCC wychodzi z założenia, iż bogate, uprzemysłowione państwa sa najbardziej odpowiedzialne  za zmiany klimatu, natomiast ucierpią z ich powodu głównie kraje biedne, rozwijające się. Dlatego Konwencja głosi, iż państwa uprzemysłowione muszą jako pierwsze podjąć działania i zredukować emisję gazów cieplarnianych. Obecnie kraje rozwijające się nie są zobligowane do redukowania emisji tych gazów. Natomiast państwa uprzemysłowione, łącznie z krajami o gospodarkach w okresie przejściowym (kraje wschodniej i środkowej Europy oraz byłego Związku Radzieckiego) są zobligowane do opracowania planów zmniejszenia emisji oraz do ochrony lasów i oceanów, które mogą pochłaniać gazy cieplarniane z atmosfery. Konwencja apeluje aby kraje uprzemysłowione pomagały krajom rozwijającym się w lepszym przygotowaniu sie do radzenia sobie ze skutkami zmian klimatu. Konwencja szczególnie zobowiązuje państwa uprzemysłowione do:

• zapewniania funduszy i pomocy technologicznej koniecznych do wspierania krajów rozwijających się w  ograniczaniu ilości emitowanych przez nie gazów cieplarnianych,
• udzielania pomocy krajom, które są szczególnie narażone na niekorzystne efekty zmian klimatu, by podołały kosztom przystosowywania się,
• tworzenia technologii przyjaznych środowisku i wspierania postępu technicznego w państwach rozwijających się.

Zarówno kraje uprzemysłowione, jak i rozwijające się są zobowiązane by:

• gromadzić informacje dotyczące ilości emitowanego dwutlenku węgla oraz stopnia w jakim jest on wychwytywany przez oceany i lasy,
• dostarczać informacje o krokach podejmowanych w celu ograniczenia emisji i adaptacji do mających nastąpić zmian klimatu,
• ochraniać "zbiorniki" pochłaniające gazy cieplarniane (takie jak oceany i lasy),
• współpracować przy opracowywaniu planów przeciwdziałania skutkom zmian klimatu na terenach nadbrzeżnych, wodonośnych oraz w rolnictwie,
• współpracować przy ochronie terenów zagrożonych podwoziami lub suszą, szczególnie w Afryce,
• informować opinię publiczną o zmianach klimatu i możliwych skutkach.

Kraje te są także zobligowane do wspierania międzynarodowego systemu ekonomicznego, który miałby prowadzić do zrównowazonego wzrostu gospodarczego i rozwoju we wszystkich państwach, szczególnie w krajach rozwijających się. To umożliwiłoby im rozwiązywanie problemów, związanych ze zmianami klimatu.
 

O tej stronie:

Autor: Camilla Schreiner - CICERO (Center for International Climate and Environmental Research - Oslo) - Norwegia
1. Recenzent: Andreas Tjernshaugen - CICERO - Norwegia - 2004-01-20
2. Recenzent: Knut Alfsen - Statistics Norway - Norwegia - 2003-09-12
Konsultacja dydaktyczna: Nina Arnesen - Marienlyst school in Oslo - Norwegia - 2004-03-10
ostatnia aktualizacja: 2004-03-27
Tłumaczenie na język polski: Mgr Sebastian Wypych, Dr Anita Bokwa, Uniwersytet Jagielloński, Kraków