espere > Polski > Climate Encyclopaedia > Oceany > podstawy > 2. Substancje odżywcze

Oceany

Wiadomości podstawowe

2. Substancje odżywcze

Na obszarach lądowych łatwo jest zobaczyć, że poszczególne tereny i regiony są w różnym stopniu pokryte roślinnością. Najwięcej roślinności znajdujemy w lasach tropikalnych, a najmniej na pustyniach. Na obszarach oceanicznych też występuje takie zróżnicowanie, chociaż nie jest tak łatwo to zobaczyć. Oceanografowie nazywają takie "pustynne tereny" oceanu regionami OLIGOTROFICZNYMI. "Oligo" po grecku oznacza "mały", natomiast "troph" pochodzi od greckiego "karmić, żywić". Na tych obszarach oceanu, zawartość w wodzie głównych składników odżywczych wykorzystywanych przez rośliny, azotu i fosforu, jest bardzo niska, co oznacza, że przyrost biomasy jest tam niewielki. W tej części Encyklopedii zobaczymy skąd pochodzą te składniki i jak rozwija się fitoplankton w oceanach.
 

Duża dostawa azotu i fosforu z obszarów lądowych powoduje, że wody przybrzeżne są najbardziej aktywną biologicznie częścią oceanu. Większość dostaw tych składników jest skutkiem działalności człowieka. Obszary, w których występuje nadmiar składników odżywczych są nazywane EUTROFICZNYMI (nazwa wywodzi się z greckiego słowa "odżywiać"). Intensywny rozwój fitoplanktonu w tych rejonach może spowodować problemy z eutrofizacją; zostaną one omówione w tej części.

Chlorofil (roślinny barwnik fotosyntetyczny) jest wykorzystywany do pomiarów przyrostu biomasy w oceanach. Obszary zaznaczone kolorem niebieskim to tzw. pustynie oceaniczne, gdzie występuje mało roślin i mało chlorofilu. Najbardziej aktywne biologicznie są obszary czerwone, występujące u wybrzeży kontynentów.
Źródło: obraz z satelity NASA SeaWiFS.

© ESPERE-ENC 2013 | www.espere.net