Inercję może zilustrować przykład zmniejszania się lodowców, odnotowany na niektórych obszarach; uległy one redukcji o około jedną trzecią wciągu ostatnich 135 lat. Główną przyczyną jest jednak to, iż ziemia wciąż powraca do swojego normalnego stanu po czasowym ochłodzeniu w okresie średniowiecza (tzw. Mała Epoka Lodowa od 1400 do 1850 r.)!
Oznacza to, że system klimatyczny reaguje na zmiany bardzo powoli, a zatem klimat będzie nadal się ocieplał, nawet, gdy emisja gazów cieplarnianych zostanie ustabilizowana lub zmniejszona. Poziom morza także będzie się podnosił, nawet przez wiele setek lat po tym, jak emisje CO2 się ustabilizują.
Inercja systemu klimatycznego przyczynia się także do powstawania wielu wątpliwości w naszej wiedzy o zmianach klimatu. Zarówno stopień antropogenicznego udziału w efekcie cieplarnianym, jak i możliwe konsekwencje ludzkiej działalności, są trudne do zbadania, ponieważ okres, jaki upływa od czasu kiedy gaz jest emitowany, do czasu, gdy możemy zmierzyć wywołane przez niego zmiany, jest taki długi. Kiedy zaś naukowcy usiłują przewidzieć, jaki będzie kierunek przyszłych zmian, upływa wiele czasu pomiędzy sporządzeniem takich prognoz, a momentem, kiedy możliwa jest ich weryfikacja.
|
 |
 |
|
|
1. POWOLNA REAKCJA. Rycina pokazuje co może się zdarzyć, jeśli antropogeniczne emisje CO2 przestaną rosnąć w ciągu następnych stu lat, a później zaczną maleć. Po tym jak emisja CO2 zmniejszy się, a jego stężenie w atmosferze ustabilizuje się, temperatura powietrza będzie powoli wzrastać przez sto lub więcej lat. Wzrost objętości wody oceanicznej spowodowany przez wzrost temperatury wody będzie trwać jeszcze długo po tym jak emisja CO2 zmniejszy się, a topnienie pokryw lodowych będzie dodatkowo przyczyniać się do wzrostu poziomu morza jeszcze przez całe stulecia.
Źródło: IPCC. Polska wersja ryciny: Mateusz Kamiński.
Kliknij na rycinę aby zobaczyć ją w powiększeniu! (48 kB)
|
|
